Føroyar eru vorðnar nógv størri og ríkari enn fyri 100 árum síðani, og teir, sum tá stríddust fyri at fáa bretar burtur av grunnunum undir Føroyum, høvdu eisini fegnast, vistu teir aftur í verðina

Tá føroyingar av fyrstan tíð fóru at stríðast við bretar um grunnarnar undir Føroyum, grunaðu teir ikki, at hetta 100 ár seinni skuldi enda við eini miðlinju landanna millum, har føroyingar áttu hálva leiðina til Hetlands og Skotlands bæði uppi í sjónum og niðri í havbotninum.

Tað vóru góðar grundir til, at teir ikki grunaðu tað, tí tá á døgum sóu menn ikki so langt yvir hav. Sjómarkið, sum var tað sama sum fiskimarkið, var í mesta lagi tríggjar fjórðingar, ásett eftir oyggjanna skapi.

Í øldunum frammanundan hevði sjómarkið rokkið so langt út, sum eygað rakk, kanska út á 16 fjórðingar, men hetta var rolex replika broytt seinna partin í 1800-talinum, óivað eftir íblástri frá summum norðsjóarlondum, sum onki fiskimark høvdu.

Fiskimarksspurningurin undir Føroyum var serliga aktuellur fyri júst 100 árum síðani, árini 1898 og 1899, og tá var skiparin og reiðarin Jens Mohr úr Hoyvík so bræsin, at hann fekk Skiparafelagið at heita á donsku stjórnina um at seta 10 fjórðinga mark undir Føroyum.Endamálið var at halda tann bretska trolaraflotan burtur frá teimum grunnunum, sum tann føroyski fiskimaðurin og útróðrarmaðurin dúvaðu uppá.

Sjónarmiðið hjá Jens Mohr fekk ikki undirtøku í Keypmannahavn, men danir komu nú við verjuskipum at royna at halda bretarnar uttan fyri tríggjar fjórðingar, og ein dag í februar 1899 tók verjuskipið ikki færri enn 23 bretskar trolarar.